کوروش سلیمانی بازیگر و کارگردان تئاتر درباره اجرای نمایشی جدید به خبرنگار مهر گفت: حدود ۲ سال قبل درخواستی برای اجرا در تماشاخانه ایرانشهر ارائه داده بودم که بر همین اساس قرار است آذر و دی امسال در سالن سمندریان نمایش تازهای را به صحنه ببرم. به دلیل اینکه سال گذشته شرایط گستردگی کرونا امکان فعالیت تئاتری را به گروه ما - بیستون - نمیداد، نتوانستم به سنت اجرای سالی یک نمایش وفادار بمانم اما امسال که شرایط برای اجرای تئاتر مساعدتر است و واکسیناسیون هموطنان نیز روند صعودی به خود گرفته تصمیم گرفتم نمایشی را برای اجرا آماده کنم.
وی درباره اثری که قرار است به صحنه ببرد، توضیح داد: نمایش «فرودگاه، پرواز شماره ۷۰۷» را برای اجرا آماده خواهم کرد که نوشته احمدرضا احمدی است. آقای احمدی شاعر بزرگ، شناخته شده و اثرگذاری است که در کنار سایر فعالیتهای ادبی خود در اوایل دهه نود چند نمایشنامه نیز به رشته تحریر درآوردند که همان سالها منتشر شدند. یادآور شوم که در سال نود زنده یاد داوود رشیدی قصد داشت این نمایشنامه را برای اجرا آماده کند که من را هم با لطف به عنوان بازیگر به کار دعوت کرده بود اما متاسفانه اجرای نمایش محقق نشد. من از همان زمان با متن آشنا شدم و این نمایشنامه همیشه در گوشهای از ذهنم قرار داشت و به دلیل علاقه شخصی که به فضای ذهنی آقای احمدی و آثار ایشان داشتم و خود این نمایشنامه که به نظرم اثری خاص است و شبیه هیچکدام از نمایشنامههایی که تا به حال با آن مواجه شده بودم، نبود تصمیم گرفتم آن را به صحنه ببرم.
وی ادامه داد: نمایشنامه در فضای شاعرانهای که دارد به مفاهیم اصلی زندگی بشر میپردازد و اثری جذاب و دوست داشتنی و در جاهایی نیز طنز است که ردپای این نگاه را در اشعار احمدرضا احمدی هم میبینیم، با همان نگاه دقیق، نازک اندیشی ها و تسلط بر کلمات. در نمایشنامه مقولاتی مانند عشق، مرگ، عدالت، مسئولیت پذیری، رویا و مفاهیمی از این دست مطرح میشود که در طول این سالها جزو دغدغههای خود من هم بودهاند. شخصیت اصلی نمایش یک شاعر است که در طول داستان و در فضایی عجیب، برخی اتفاقاتی که در زندگی اش افتاده و نوع نگاهش به زندگی در مواجهه با سایر شخصیتها مرور میشود. در عین حال یکی از مفاهیم دیگری که در نمایشنامه مطرح میشود مساله غربت شاعران و جداافتادگی ناخواسته آنها از جامعه و کمتر فهمیده شدن حرف آنهاست که البته قابل تعمیم به هنرمندان دیگر نیز هست.
کارگردان «سکوت سفید» با اشاره به جایگاه احمدرضا احمدی در ادبیات، فرهنگ و هنر مملکت بیان کرد: به هر حال جایگاه احمدرضا احمدی در ادبیات معاصر به خصوص در زمینه شعر بر کسی پوشیده نیست؛ احمدی شاعری کاملاً شناخته شده است که کار خود را در دهه چهل که دوره باشکوهی در ادبیات ایران به حساب میآید، شروع کرده است و نه فقط به عنوان نویسنده بلکه به عنوان یک شخصیت شریف فرهنگی، موقعیت و جایگاه والایی در جامعه ما دارند. از این رو من و همراهانم همه تلاش خود را خواهیم کرد که اثری در خور شان و منزلت احمدرضا احمدی و از طرف دیگر نمایشی با کیفیت به صحنه آوریم.
وی تصریح کرد: این نمایش جدای از اینکه ادای دینی به احمدرضا احمدی خواهد بود ادای دینی به جایگاه شاعران، متفکران و کسانی که سعی در زیباتر شدن زندگی داشتند اما متاسفانه خوب فهمیده نشدند و همواره غریب بودند، نیز دارد. همچنین نمایش در عین حال ادای احترام به کلمات و ادبیات خواهد بود.
کارگردان «خرده نان» اظهار کرد: بعد از این مدت طولانی که تماشاخانهها تعطیل یا نیمه تعطیل بودند ما باید با اجرای نمایشهایی با کیفیت بتوانیم دوباره تماشاگران را با تئاتر آشتی دهیم. امیدوارم شرایط هم به شکلی پیش برود که شاهد تعداد بیشتری تماشاگر در سالنهای تئاتر باشیم و ظرفیت سالنها به ۷۰ درصد یا بیشتر افزایش یابد که معتقدم اتفاق دور از انتظاری نیز نیست چون در تماشاخانههای ما پروتکلهای بهداشتی رعایت میشود و همه مخاطبان نیز ماسک به چهره دارند و درصد بالایی نیز واکسینه شدهاند از این رو امیدوارم تمهیداتی برای حضور بیشتر مخاطبان در تماشاخانههای تئاتر اندیشیده شود.
وی یادآور شد: خوشحالم و افتخار میکنم که قرار است این نمایش را اجرا کنم و از احمدرضا احمدی نیز ممنونم که به من و همراهانم اعتماد کرد و اجازه داد این نمایش را به صحنه ببریم. امیدوارم بتوانم پاسخ این اعتماد را بدهم چون میدانم که آقای احمدی این اثر را دوست دارد و چندین بار نیز عنوان کرده که دوست دارد این نمایشنامه را روی صحنه ببیند. این نمایش اثری است که تئاتر و جامعه ما به آن نیاز دارد چون از مفاهیمی بنیادین زندگی صحبت میکند که لابهلای اخبار و حوادث و بیماری کرونا و … فراموش شدهاند.
این بازیگر تئاتر و سینما در پایان صحبتهایش متذکر شد: گروه بازیگران و طراحانی که در این نمایش در کنار من هستند در عین حال که هنرمندانی با سابقه و توانمند هستند همگی از احمدرضا احمدی شناخت دارند، با شعر مانوس هستند و ادبیات را به خوبی میشناسند چون یکی از ضرورتهایی که برای انتخاب همکارانم مد نظر داشتم این بود که با فضای ادبیات و شعر آشنایی داشته باشند تا به خوبی بتوانند از عهده مسئولیت هنری و نقشهایشان بربیایند.
نظر شما